Marriages among relatives should be discouraged. Genetic studies confirm such marriages could result in offspring with limited thinking ability and suffering from physical disability.
If a married couple are related, especially first cousins, this could genetically affect the offspring.
Firstly, the children would possibly have limited thinking ability. Secondly, they may turn out to be OKU (physically disabled person).
Sunday, April 1, 2012
Sunday, July 31, 2011
Masyarakat Malaysia tidak endah bahaya Hepatitis B, C
Tiada kesakitan punca ramai enggan buat pemeriksaan
LAPORAN Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) menganggarkan dua bilion penduduk dunia dijangkiti virus Hepatitis B, manakala 130 juta pada tahap kritikal jangkitan Hepatitis C. Disebabkan kedua-dua virus itu, 350,000 pesakit dijangka meninggal dunia setiap tahun di seluruh dunia. Sukar mengenal pasti sama ada kita pembawa virus atau tidak jika tidak melalui pemeriksaan pengesan yang kini boleh dilakukan di hospital kerajaan atau swasta. Pembawa virus tidak sedar mereka ialah pembawa sehingga mendapat tanda status serangan virus pada tahap kritikal dan proses ini sebenarnya berlaku dalam masa puluhan tahun. Agak membimbangkan tahap kesedaran orang ramai yang kebanyakannya tidak sedar kepentingan menjalani ujian hepatitis.
Hakikatnya, kebanyakan rakyat negara ini tidak mengamalkan gaya hidup sihat.
Pesakit mula merasai kesakitan dan kesengsaraan apabila hepatitis pada tahap kritikal dan kebiasaannya sudah menjadi barah. Umum pasti sedar, hepatitis ialah penyakit hati dan tidak asing kepada masyarakat Asia. Mungkin kerana penyakit ini tidak menunjukkan tanda menyakitkan punca ramai tidak mengendahkannya, apatah lagi melakukan pemeriksaan untuk memastikan diri bebas virus itu.
Dua bilion penduduk dunia dijangkiti Hepatitis B dan antara 300 hingga 400 juta pesakit pada tahap kronik. Lebih membimbangkan apabila 75 peratus daripada jumlah itu ialah penduduk Asia dengan 25 peratus (satu daripada empat pesakit) ialah mereka yang terdedah kepada kesan jangkitan untuk tempoh lama.
Mereka yang dijangkiti juga berisiko tinggi mengalami kerosakan hati serius seperti sirosis, kegagalan fungsi hati dan barah hati. Kebanyakan virus hepatitis adalah jangkitan tersembunyi dan ia tidak memberi petanda mahupun kesan sampingan bertahun-tahun kepada pesakit sehingga ia sudah tidak berfungsi.
Kebanyakan pesakit hanya sedar dijangkiti hepatitis selepas pemeriksaan doktor, namun dalam kebanyakan kes, pesakit berada pada tahap kritikal (barah) dan peluang untuk sembuh tipis Perunding Hematologi, Pusat Perubatan Universiti Malaya, Prof Dr Rosmawati Mohamed, berkata pesakit dijangkiti virus hepatitis kebiasaannya tidak menampakkan kesakitan atau menderita.
Katanya, hepatitis terbahagi kepada A, B, C, D dan E. WHO setakat ini menggariskan jenis B dan C yang perlu diberi penekanan kerana angka jangkitan meningkat saban tahun dan dikelaskan antara ancaman terbaru dunia.
“Penularan jangkitan virus secara meluas berlaku di negara ini sebelum 1990-an kerana Malaysia mula menguatkuasakan pemeriksaan ke atas setiap bekalan darah yang diterima baik daripada individu mahupun organisasi hanya selepas itu,” katanya yang mengharapkan kesedaran orang ramai untuk segera melakukan pemeriksaan.
Jangkitan virus hepatitis mengambil masa 30 hingga 50 tahun sebelum merosakkan sepenuhnya hati. Ia melalui beberapa peringkat bermula daripada jangkitan dengan pesakit tidak merasakan perubahan. Peringkat kedua iaitu jangkitan kronik dan kemudian membentuk sirosis (garisan atau kerosakan hati) dan akhirnya ia berakhir dengan barah hati yang agak dirawat.
“Punca mahupun agen utama masalah jangkitan virus hepatitis ialah kepada golongan perokok. Tembakau antara punca yang boleh menyebabkan pengguna mengalami jangkitan. Mereka yang mengambil minuman keras berlebihan juga mempunyai risiko tinggi untuk dijangkiti hepatitis B.
Hepatitis B boleh merebak menerusi sentuhan darah, cecair utama badan termasuk air mani dan bendalir faraj. Hepatitis C boleh tersebar dengan hubungan terus antara darah yang dijangkiti, namun agak jarang merebak menerusi bendalir dalam tubuh.
“Hepatitis C pula penularan begitu meluas di seluruh dunia dan angkanya mencecah sehingga 170 juta. Daripada angka itu, lebih 90,000 penduduk Asia.
Lebih 30 peratus pesakit dijangkiti virus ini berdepan masalah sirosis atau barah hati sepanjang usia mereka kecuali jika mendapatkan rawatan,” katanya.
Jangkitan Hepatitis C antara satu hingga empat peratus di Malaysia. Penularan penyakit ini hanya berada pada dua peratus (53 hingga 3,540 pesakit). Tiga peratus atau 11 daripada 363 kes berpunca daripada penderma darah dan 85 peratus (162 hingga 190) adalah dalam kalangan penagih dadah.
Kedua-dua virus ini juga boleh merebak melalui hubungan seks, luka terkena darah pesakit, perkongsian pisau cukur, berus gigi, bertindik, tatu, kongsi jarum akupuntur dan jangkitan terus ibu kepada bayi dalam dikandung iaitu antara punca jangkitan Hepatitis B yang biasa di rantau Asia Pasifik
LAPORAN Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) menganggarkan dua bilion penduduk dunia dijangkiti virus Hepatitis B, manakala 130 juta pada tahap kritikal jangkitan Hepatitis C. Disebabkan kedua-dua virus itu, 350,000 pesakit dijangka meninggal dunia setiap tahun di seluruh dunia. Sukar mengenal pasti sama ada kita pembawa virus atau tidak jika tidak melalui pemeriksaan pengesan yang kini boleh dilakukan di hospital kerajaan atau swasta. Pembawa virus tidak sedar mereka ialah pembawa sehingga mendapat tanda status serangan virus pada tahap kritikal dan proses ini sebenarnya berlaku dalam masa puluhan tahun. Agak membimbangkan tahap kesedaran orang ramai yang kebanyakannya tidak sedar kepentingan menjalani ujian hepatitis.
Hakikatnya, kebanyakan rakyat negara ini tidak mengamalkan gaya hidup sihat.
Pesakit mula merasai kesakitan dan kesengsaraan apabila hepatitis pada tahap kritikal dan kebiasaannya sudah menjadi barah. Umum pasti sedar, hepatitis ialah penyakit hati dan tidak asing kepada masyarakat Asia. Mungkin kerana penyakit ini tidak menunjukkan tanda menyakitkan punca ramai tidak mengendahkannya, apatah lagi melakukan pemeriksaan untuk memastikan diri bebas virus itu.
Dua bilion penduduk dunia dijangkiti Hepatitis B dan antara 300 hingga 400 juta pesakit pada tahap kronik. Lebih membimbangkan apabila 75 peratus daripada jumlah itu ialah penduduk Asia dengan 25 peratus (satu daripada empat pesakit) ialah mereka yang terdedah kepada kesan jangkitan untuk tempoh lama.
Mereka yang dijangkiti juga berisiko tinggi mengalami kerosakan hati serius seperti sirosis, kegagalan fungsi hati dan barah hati. Kebanyakan virus hepatitis adalah jangkitan tersembunyi dan ia tidak memberi petanda mahupun kesan sampingan bertahun-tahun kepada pesakit sehingga ia sudah tidak berfungsi.
Kebanyakan pesakit hanya sedar dijangkiti hepatitis selepas pemeriksaan doktor, namun dalam kebanyakan kes, pesakit berada pada tahap kritikal (barah) dan peluang untuk sembuh tipis Perunding Hematologi, Pusat Perubatan Universiti Malaya, Prof Dr Rosmawati Mohamed, berkata pesakit dijangkiti virus hepatitis kebiasaannya tidak menampakkan kesakitan atau menderita.
Katanya, hepatitis terbahagi kepada A, B, C, D dan E. WHO setakat ini menggariskan jenis B dan C yang perlu diberi penekanan kerana angka jangkitan meningkat saban tahun dan dikelaskan antara ancaman terbaru dunia.
“Penularan jangkitan virus secara meluas berlaku di negara ini sebelum 1990-an kerana Malaysia mula menguatkuasakan pemeriksaan ke atas setiap bekalan darah yang diterima baik daripada individu mahupun organisasi hanya selepas itu,” katanya yang mengharapkan kesedaran orang ramai untuk segera melakukan pemeriksaan.
Jangkitan virus hepatitis mengambil masa 30 hingga 50 tahun sebelum merosakkan sepenuhnya hati. Ia melalui beberapa peringkat bermula daripada jangkitan dengan pesakit tidak merasakan perubahan. Peringkat kedua iaitu jangkitan kronik dan kemudian membentuk sirosis (garisan atau kerosakan hati) dan akhirnya ia berakhir dengan barah hati yang agak dirawat.
“Punca mahupun agen utama masalah jangkitan virus hepatitis ialah kepada golongan perokok. Tembakau antara punca yang boleh menyebabkan pengguna mengalami jangkitan. Mereka yang mengambil minuman keras berlebihan juga mempunyai risiko tinggi untuk dijangkiti hepatitis B.
Hepatitis B boleh merebak menerusi sentuhan darah, cecair utama badan termasuk air mani dan bendalir faraj. Hepatitis C boleh tersebar dengan hubungan terus antara darah yang dijangkiti, namun agak jarang merebak menerusi bendalir dalam tubuh.
“Hepatitis C pula penularan begitu meluas di seluruh dunia dan angkanya mencecah sehingga 170 juta. Daripada angka itu, lebih 90,000 penduduk Asia.
Lebih 30 peratus pesakit dijangkiti virus ini berdepan masalah sirosis atau barah hati sepanjang usia mereka kecuali jika mendapatkan rawatan,” katanya.
Jangkitan Hepatitis C antara satu hingga empat peratus di Malaysia. Penularan penyakit ini hanya berada pada dua peratus (53 hingga 3,540 pesakit). Tiga peratus atau 11 daripada 363 kes berpunca daripada penderma darah dan 85 peratus (162 hingga 190) adalah dalam kalangan penagih dadah.
Kedua-dua virus ini juga boleh merebak melalui hubungan seks, luka terkena darah pesakit, perkongsian pisau cukur, berus gigi, bertindik, tatu, kongsi jarum akupuntur dan jangkitan terus ibu kepada bayi dalam dikandung iaitu antara punca jangkitan Hepatitis B yang biasa di rantau Asia Pasifik
Monday, October 11, 2010
Risiko biarkan tubuh kontang (Dehydration)
Tubuh manusia memerlukan air untuk mengekalkan darah dan cecair-cecair lain secukupnya bagi membolehkannya berfungsi dengan sempurna. Di samping cecair badan, tubuh juga memerlukan bahan elektrolit, yang terdiri daripada garam yang lazimnya terdapat di dalam darah, cecair tubuh yang lain dan sel-sel.
Dehidrasi merupakan kehilangan air dan garam daripada badan. Dalam bahasa Melayu secara umumnya, ia boleh dimaksudkan sebagai kekontangan. Badan kita boleh kehilangan cecair melalui pelbagai cara.
Antaranya adalah:
* Ketika membuang air kecil.
* Semasa muntah atau mengalami cirit-birit.
* Ketika berpeluh.
* Melalui paru-paru semasa bernafas.
Jika badan kehilangan sejumlah besar cecair dan garam dan tidak digantikan dengan segera seperti meminum air, badan akan kekeringan atau kekontangan. Walaupun sesiapa sahaja boleh mengalami dehidrasi, golongan yang paling mudah mengalami masalah ini adalah:
* Bayi yang berumur di bawah 1 tahun.
* Warga tua.
* Mereka yang mengalami demam.
* Penduduk yang tinggal di kawasan beriklim panas.
Apabila disebut dehidrasi kita juga terbayang manusia di tengah padang pasir yang sedang kehausan atau seorang atlet baru selesai menghabiskan acara sukan berat.
Benda yang paling berharga dalam keadaan itu adalah air yang dianggap penyambung nyawa.
Namun dehidrasi bukan setakat itu. Bukan sekadar rasa dahaga yang kemudiannya boleh dihilangkan dengan hanya meminum air. Sebaliknya dehidrasi boleh mengakibatkan pelbagai kesan sampingan lantaran air merupakan elemen paling penting dalam tubuh manusia. Justeru kehilangan air dalam badan yang banyak mengancam nyawa seseorang, dalam keadaan itu kita sebenarnya mengalami dehidrasi kronik.
Mungkin tidak ramai yang tahu tentang dehidrasi kronik dan bagaimana untuk mengetahui jika seseorang mengalami keadaan tersebut.
Kebanyakan kita percaya badan hanya memerlukan air apabila kita berasa dahaga. Sebenarnya tidak begitu. Apabila mulut berasa kering dan kita berasa dahaga, tubuh kita sebenarnya telah benar-benar kontang. Mungkin sesuatu yang mengejutkan jika diberitahu mulut yang kering adalah petunjuk keadaan dehidrasi teruk. Ketika itu anda telah berada pada paras dehidrasi kronik.
Badan kita dilengkapi dengan sistem pintar. Sebelum sampai ke tahap mulut berasa kering, badan akan menunjukkan tanda-tanda bahawa ia akan memulakan proses mengagihkan semula air yang masih ada di dalam badan. Apabila tubuh dalam keadaan dehidrasi kronik maka rasa letih, hilang tenaga, sukar membuang air besar, kesukaran penghadaman, tekanan darah rendah atau tinggi, ulser perut, kesukaran pernafasan, ketidakseimbangan asid/alkali, lebihan berat badan dan obesiti, ekzema, kolesterol, jangkitan air kencing reumatisme dan penuaan akan berlaku.
Tubuh manusia terdiri daripada 70 peratus air, otak pula mengandungi 80 peratus air, komposisi darah terdiri daripada 90 peratus air. Ini bermakna kita bergantung kepada air sebagai asas kewujudan kita di muka bumi dan bukannya soda, jus, kopi, teh atau minuman keras. Kita memerlukan air untuk membolehkan sel-sel dalam dalam berfungsi mengikut yang sepatutnya.
Kita perlu tahu bahawa kehilangan satu peratus air daripada keseluruhan berat badan akan mengakibatkan kita hilang 10 peratus keupayaan fizikal. Apabila tubuh terdedah kepada suhu 30 darjah celcius, air yang hilang adalah sebanyak tiga liter setiap jam atau lebih daripada 4 peratus berat badan, bermakna kita boleh menjangkakan kehilangan 40 peratus keupayaan fizikal. Jika kita bekerja di bawah terik matahari maka kadar kehilangan tenaga adalah lebih.
Dalam suasana persekitaran yang panas, anda memerlukan lebih banyak air untuk kekal bertenaga. Untuk kesejahteraan fizikal dan mental, kualiti serta kuantiti air yang diambil mesti diambil kira.
Lapar atau dahaga?
Jika kita memerlukan air, biasanya kita memilih sama ada minum air atau mengambil makanan yang mengandungi air. Kebiasaannya kita akan memilih makanan daripada air. Dalam kebanyakan kes, kita tersilap antara lapar dan dahaga menyebabkan kita makan banyak untuk memenuhkan keperluan air dalam badan. Hasilnya kita menambah lemak terkumpul terutama jika makanan yang diambil adalah makanan siap proses atau makanan segera.
Semakin banyak kita makan, semakin banyak air diperlukan untuk proses penghadaman dan menyingkirkan sisa buangan dari badan.
Tubuh kita terdiri daripada air dan tanpa air, kita bernasib baik jika dapat bertahan sekurang-kurangnya untuk tempoh tiga hari. Biarpun begitu, ramai daripada kita berhadapan dengan suasana tidak selesa dan masalah kesihatan semata-mata kerana kita tidak minum air yang mencukupi.
Albert Einstein pernah berkata, melakukan perkara yang sama berkali-kali tetapi mengharapkan hasil yang berbeza adalah. Oleh itu pastikan air dalam badan kita mencukupi dan lakukannya setiap hari kerana hasilnya adalah sama iaitu untuk mengekalkan kecergasan dan membolehkan sel-sel badan berfungsi.
Dehidrasi merupakan kehilangan air dan garam daripada badan. Dalam bahasa Melayu secara umumnya, ia boleh dimaksudkan sebagai kekontangan. Badan kita boleh kehilangan cecair melalui pelbagai cara.
Antaranya adalah:
* Ketika membuang air kecil.
* Semasa muntah atau mengalami cirit-birit.
* Ketika berpeluh.
* Melalui paru-paru semasa bernafas.
Jika badan kehilangan sejumlah besar cecair dan garam dan tidak digantikan dengan segera seperti meminum air, badan akan kekeringan atau kekontangan. Walaupun sesiapa sahaja boleh mengalami dehidrasi, golongan yang paling mudah mengalami masalah ini adalah:
* Bayi yang berumur di bawah 1 tahun.
* Warga tua.
* Mereka yang mengalami demam.
* Penduduk yang tinggal di kawasan beriklim panas.
Apabila disebut dehidrasi kita juga terbayang manusia di tengah padang pasir yang sedang kehausan atau seorang atlet baru selesai menghabiskan acara sukan berat.
Benda yang paling berharga dalam keadaan itu adalah air yang dianggap penyambung nyawa.
Namun dehidrasi bukan setakat itu. Bukan sekadar rasa dahaga yang kemudiannya boleh dihilangkan dengan hanya meminum air. Sebaliknya dehidrasi boleh mengakibatkan pelbagai kesan sampingan lantaran air merupakan elemen paling penting dalam tubuh manusia. Justeru kehilangan air dalam badan yang banyak mengancam nyawa seseorang, dalam keadaan itu kita sebenarnya mengalami dehidrasi kronik.
Mungkin tidak ramai yang tahu tentang dehidrasi kronik dan bagaimana untuk mengetahui jika seseorang mengalami keadaan tersebut.
Kebanyakan kita percaya badan hanya memerlukan air apabila kita berasa dahaga. Sebenarnya tidak begitu. Apabila mulut berasa kering dan kita berasa dahaga, tubuh kita sebenarnya telah benar-benar kontang. Mungkin sesuatu yang mengejutkan jika diberitahu mulut yang kering adalah petunjuk keadaan dehidrasi teruk. Ketika itu anda telah berada pada paras dehidrasi kronik.
Badan kita dilengkapi dengan sistem pintar. Sebelum sampai ke tahap mulut berasa kering, badan akan menunjukkan tanda-tanda bahawa ia akan memulakan proses mengagihkan semula air yang masih ada di dalam badan. Apabila tubuh dalam keadaan dehidrasi kronik maka rasa letih, hilang tenaga, sukar membuang air besar, kesukaran penghadaman, tekanan darah rendah atau tinggi, ulser perut, kesukaran pernafasan, ketidakseimbangan asid/alkali, lebihan berat badan dan obesiti, ekzema, kolesterol, jangkitan air kencing reumatisme dan penuaan akan berlaku.
Tubuh manusia terdiri daripada 70 peratus air, otak pula mengandungi 80 peratus air, komposisi darah terdiri daripada 90 peratus air. Ini bermakna kita bergantung kepada air sebagai asas kewujudan kita di muka bumi dan bukannya soda, jus, kopi, teh atau minuman keras. Kita memerlukan air untuk membolehkan sel-sel dalam dalam berfungsi mengikut yang sepatutnya.
Kita perlu tahu bahawa kehilangan satu peratus air daripada keseluruhan berat badan akan mengakibatkan kita hilang 10 peratus keupayaan fizikal. Apabila tubuh terdedah kepada suhu 30 darjah celcius, air yang hilang adalah sebanyak tiga liter setiap jam atau lebih daripada 4 peratus berat badan, bermakna kita boleh menjangkakan kehilangan 40 peratus keupayaan fizikal. Jika kita bekerja di bawah terik matahari maka kadar kehilangan tenaga adalah lebih.
Dalam suasana persekitaran yang panas, anda memerlukan lebih banyak air untuk kekal bertenaga. Untuk kesejahteraan fizikal dan mental, kualiti serta kuantiti air yang diambil mesti diambil kira.
Lapar atau dahaga?
Jika kita memerlukan air, biasanya kita memilih sama ada minum air atau mengambil makanan yang mengandungi air. Kebiasaannya kita akan memilih makanan daripada air. Dalam kebanyakan kes, kita tersilap antara lapar dan dahaga menyebabkan kita makan banyak untuk memenuhkan keperluan air dalam badan. Hasilnya kita menambah lemak terkumpul terutama jika makanan yang diambil adalah makanan siap proses atau makanan segera.
Semakin banyak kita makan, semakin banyak air diperlukan untuk proses penghadaman dan menyingkirkan sisa buangan dari badan.
Tubuh kita terdiri daripada air dan tanpa air, kita bernasib baik jika dapat bertahan sekurang-kurangnya untuk tempoh tiga hari. Biarpun begitu, ramai daripada kita berhadapan dengan suasana tidak selesa dan masalah kesihatan semata-mata kerana kita tidak minum air yang mencukupi.
Albert Einstein pernah berkata, melakukan perkara yang sama berkali-kali tetapi mengharapkan hasil yang berbeza adalah. Oleh itu pastikan air dalam badan kita mencukupi dan lakukannya setiap hari kerana hasilnya adalah sama iaitu untuk mengekalkan kecergasan dan membolehkan sel-sel badan berfungsi.
Monday, June 28, 2010
Never take healthcare needs for granted
GOOD health is a core entitlement and a most basic need. It is thus a universal priority, with such standards as the World Health Organisation’s goal of a 1:600 ratio of doctors to citizens for individual countries.
However, progress towards such goals is never guaranteed. Sometimes, as even Malaysia has experienced, there can be reverses.
Our country’s ratio in 2000 was 1:905; today, a full decade later, it has dropped to 1:940. This can be due as much to the retirement, passing and emigration of doctors as to an expanding population, probably both.
The ratios for Sabah and Sarawak are even more depressing, being 1:2,248 and 1:1,709 respectively.
Even with optimism that Malaysia can and will achieve the WHO standard, the inevitable question is when?
The Health Ministry says this will be by 2015. That means after 10 years (2000 to 2010) of falling behind, the ratio of doctors to the population will reverse course and meet or surpass the WHO ratio in five years or less.
It would be good if Malaysians can rely on more than hope and faith for that to happen. Meanwhile, it is imperative for policymakers to understand that more than just crude numbers are needed to determine a nation’s health standing.
Despite various training institutes operating full-time to churn out medical graduates each year, at least as important are the quality of their training, the extent of their supervision, and the nature and power of their motivation.
We trust that the present doctor shortage can be addressed without resorting to importing doctors. Let qualified foreign spouses work unhindered, and attract Malaysian doctors abroad to return.
Medical trainees and practitioners should remember that unlike most other professions, theirs is a highly exacting one in which errors can cost lives.
It is also a calling that serves the needy in their hour of greatest need, not a lucrative occupation for accumulating personal wealth and status.
From the few doctors prepared to serve in Sabah and Sarawak, despite the greater need for their services there, self-interests seem to trump societal requirements.
Clearly, the attitude and aptitude of the needed professionals are more important than their plain numbers.
However, progress towards such goals is never guaranteed. Sometimes, as even Malaysia has experienced, there can be reverses.
Our country’s ratio in 2000 was 1:905; today, a full decade later, it has dropped to 1:940. This can be due as much to the retirement, passing and emigration of doctors as to an expanding population, probably both.
The ratios for Sabah and Sarawak are even more depressing, being 1:2,248 and 1:1,709 respectively.
Even with optimism that Malaysia can and will achieve the WHO standard, the inevitable question is when?
The Health Ministry says this will be by 2015. That means after 10 years (2000 to 2010) of falling behind, the ratio of doctors to the population will reverse course and meet or surpass the WHO ratio in five years or less.
It would be good if Malaysians can rely on more than hope and faith for that to happen. Meanwhile, it is imperative for policymakers to understand that more than just crude numbers are needed to determine a nation’s health standing.
Despite various training institutes operating full-time to churn out medical graduates each year, at least as important are the quality of their training, the extent of their supervision, and the nature and power of their motivation.
We trust that the present doctor shortage can be addressed without resorting to importing doctors. Let qualified foreign spouses work unhindered, and attract Malaysian doctors abroad to return.
Medical trainees and practitioners should remember that unlike most other professions, theirs is a highly exacting one in which errors can cost lives.
It is also a calling that serves the needy in their hour of greatest need, not a lucrative occupation for accumulating personal wealth and status.
From the few doctors prepared to serve in Sabah and Sarawak, despite the greater need for their services there, self-interests seem to trump societal requirements.
Clearly, the attitude and aptitude of the needed professionals are more important than their plain numbers.
Sunday, April 11, 2010
Gaya hidup sihat, diet seimbang cegah obesiti
GAYA hidup, trend pemakanan, sikap dan pengaruh persekitaran sekarang mendorong gejala berat badan atau obesiti yang semakin ketara. Obesiti memberi kesan negatif kepada kesihatan tubuh. Ia dikaitkan dengan pakej penyakit kronik, iaitu darah tinggi, kencing manis, sakit buah pinggang dan jantung selain menjejaskan sistem reproduksi.
Jumlah penduduk yang mengalami obesiti juga semakin meningkat. Jika gejala ini tidak dibendung, struktur masyarakat akan semakin lemah kerana sebahagian besar komponen muda mengalami obesiti sekali gus tidak aktif kerana berpenyakit.
Obesiti mesti ditangani segera sebelum majoriti rakyat negara ini mengalaminya. Justeru, perlu ada tindakan bersepadu agensi dan kementerian untuk memberi panduan kepada rakyat mengenai disiplin pemakanan serta keperluan melakukan aktiviti riadah untuk mengekalkan berat badan ideal. Memandangkan pemakanan adalah asas kehidupan yang sihat, proses mendidik rakyat mengenainya mesti membabitkan sistem pendidikan di semua peringkat. Kementerian Kesihatan mesti mempelopori tindakan ini. Perlu ada segmen pemakanan dalam mata pelajaran yang difikirkan sesuai di sekolah
Kemudian, kementerian menggembleng pelbagai media massa, multimedia dan media sosial untuk menyebarkan panduan pemakanan seimbang kepada orang ramai. Program menggalakkan senaman, mengutamakan diet seimbang dan kempen menurunkan berat badan mesti disemarakkan. Ilmu keibubapaan juga perlu diserapkan dengan galakan dan fakta kebaikan menyediakan sendiri makanan untuk keluarga di rumah. Perlu juga disebarkan silibus mengenai diet dan penyediaan makanan secara sihat untuk dijadikan panduan. Menangani obesiti memerlukan panduan dan dorongan pakar. Obesiti sangat kompleks dan hanya panduan pakar mampu menghuraikan permasalahan itu.
Apabila Kementerian Kesihatan menyebut ada kira-kira 300 pakar pemakanan akan ditempatkan di klinik kerajaan terpilih secara berperingkat untuk memberi kaunseling berhubung obesiti, ia adalah tindakan yang benar-benar serius mahu menangani gejala berkenaan. Kesungguhan kerajaan melihat rakyat sihat turut dibuktikan dengan penubuhan Majlis Cegah Obesiti Malaysia (Mcom), Sabtu lalu. Majlis itu dianggotai 13 anggota persatuan yang akan membantu kerajaan menangani masalah obesiti sambil menyebarkan penerangan dan maklumat serta meningkatkan kesedaran umum mengenai gaya hidup sihat termasuk aspek pemakanan.
Kemahiran memberi kaunseling mengenai obesiti dan gaya hidup sihat juga mesti disebarkan kepada lebih ramai individu termasuk guru, persatuan, kelab, badan bukan kerajaan mahupun organisasi pekerjaan supaya penyampaiannya lebih menyeluruh. Susulan lain hasil penubuhan Mcom ialah keperluan mewujudkan garis panduan dalam industri makanan dan minuman yang selama ini ada produknya menyumbang kepada obesiti. Jelas, obesiti ada kaitan dengan pelbagai perkara dan semua ini perlu ditangani dengan bijak tetapi tegas dan berhemah
Obesiti : Perlu Harus ke gimasium
SERAMAI 300 pakar pemakanan akan diletakkan di klinik kerajaan terpilih bagi memberi kaunseling kepada masyarakat cara pemakanan dan gaya hidup sihat bagi membendung masalah berat badan dan obesiti di kalangan rakyat. Ini satu lagi usaha kerajaan untuk lahirkan masyarakat cergas dan sihat.
April 2010 BH
Jumlah penduduk yang mengalami obesiti juga semakin meningkat. Jika gejala ini tidak dibendung, struktur masyarakat akan semakin lemah kerana sebahagian besar komponen muda mengalami obesiti sekali gus tidak aktif kerana berpenyakit.
Obesiti mesti ditangani segera sebelum majoriti rakyat negara ini mengalaminya. Justeru, perlu ada tindakan bersepadu agensi dan kementerian untuk memberi panduan kepada rakyat mengenai disiplin pemakanan serta keperluan melakukan aktiviti riadah untuk mengekalkan berat badan ideal. Memandangkan pemakanan adalah asas kehidupan yang sihat, proses mendidik rakyat mengenainya mesti membabitkan sistem pendidikan di semua peringkat. Kementerian Kesihatan mesti mempelopori tindakan ini. Perlu ada segmen pemakanan dalam mata pelajaran yang difikirkan sesuai di sekolah
Kemudian, kementerian menggembleng pelbagai media massa, multimedia dan media sosial untuk menyebarkan panduan pemakanan seimbang kepada orang ramai. Program menggalakkan senaman, mengutamakan diet seimbang dan kempen menurunkan berat badan mesti disemarakkan. Ilmu keibubapaan juga perlu diserapkan dengan galakan dan fakta kebaikan menyediakan sendiri makanan untuk keluarga di rumah. Perlu juga disebarkan silibus mengenai diet dan penyediaan makanan secara sihat untuk dijadikan panduan. Menangani obesiti memerlukan panduan dan dorongan pakar. Obesiti sangat kompleks dan hanya panduan pakar mampu menghuraikan permasalahan itu.
Apabila Kementerian Kesihatan menyebut ada kira-kira 300 pakar pemakanan akan ditempatkan di klinik kerajaan terpilih secara berperingkat untuk memberi kaunseling berhubung obesiti, ia adalah tindakan yang benar-benar serius mahu menangani gejala berkenaan. Kesungguhan kerajaan melihat rakyat sihat turut dibuktikan dengan penubuhan Majlis Cegah Obesiti Malaysia (Mcom), Sabtu lalu. Majlis itu dianggotai 13 anggota persatuan yang akan membantu kerajaan menangani masalah obesiti sambil menyebarkan penerangan dan maklumat serta meningkatkan kesedaran umum mengenai gaya hidup sihat termasuk aspek pemakanan.
Kemahiran memberi kaunseling mengenai obesiti dan gaya hidup sihat juga mesti disebarkan kepada lebih ramai individu termasuk guru, persatuan, kelab, badan bukan kerajaan mahupun organisasi pekerjaan supaya penyampaiannya lebih menyeluruh. Susulan lain hasil penubuhan Mcom ialah keperluan mewujudkan garis panduan dalam industri makanan dan minuman yang selama ini ada produknya menyumbang kepada obesiti. Jelas, obesiti ada kaitan dengan pelbagai perkara dan semua ini perlu ditangani dengan bijak tetapi tegas dan berhemah
Obesiti : Perlu Harus ke gimasium
SERAMAI 300 pakar pemakanan akan diletakkan di klinik kerajaan terpilih bagi memberi kaunseling kepada masyarakat cara pemakanan dan gaya hidup sihat bagi membendung masalah berat badan dan obesiti di kalangan rakyat. Ini satu lagi usaha kerajaan untuk lahirkan masyarakat cergas dan sihat.
April 2010 BH
Wednesday, April 7, 2010
Urbanites face triple health threat due to lifestyle, says WHO
The World Health Organisation (WHO) Country Representative Magda Robalo said many people in cities in the world, are facing a triple health threat, such as infectious diseases, that thrive in crowded conditions.
Citing Robalo, who addressed members of the public at the celebration of World Health Day in the capital, Namibian Press Agency (Nampa) reported that people in cities also faced increase in non-communicable diseases as their major risk factors are exacerbated by urban lifestyles and road traffic accidents, injuries and crime.
She explained that the rapid increase of people living in cities would be among the most important global health issues of the 21st century.
Over one third of city dwellers, she added, live in informal settlements without adequate basic services, such as schools, water and sanitation, roads, shelter, safe food and quality health care services.
According to Robalo, it is estimated that by 2030, six out of 10 people would be city dwellers, rising to seven out of every 10 people by 2050.
The World Bank estimates that by 2035, cities will become the predominant sites of poverty.
She said while urbanisation brings many positive benefits, such as economic growth, better educational opportunities and advancement in many cases especially in the developing world, the speed of urbanisation has outpaced the ability of governments to build essential infrastructure.
World Health Day is celebrated every year on April 7, under the sponsorship of the WHO, themed "Be part of a global movement to make cities healthier". - Bernama
Citing Robalo, who addressed members of the public at the celebration of World Health Day in the capital, Namibian Press Agency (Nampa) reported that people in cities also faced increase in non-communicable diseases as their major risk factors are exacerbated by urban lifestyles and road traffic accidents, injuries and crime.
She explained that the rapid increase of people living in cities would be among the most important global health issues of the 21st century.
Over one third of city dwellers, she added, live in informal settlements without adequate basic services, such as schools, water and sanitation, roads, shelter, safe food and quality health care services.
According to Robalo, it is estimated that by 2030, six out of 10 people would be city dwellers, rising to seven out of every 10 people by 2050.
The World Bank estimates that by 2035, cities will become the predominant sites of poverty.
She said while urbanisation brings many positive benefits, such as economic growth, better educational opportunities and advancement in many cases especially in the developing world, the speed of urbanisation has outpaced the ability of governments to build essential infrastructure.
World Health Day is celebrated every year on April 7, under the sponsorship of the WHO, themed "Be part of a global movement to make cities healthier". - Bernama
Tuesday, March 23, 2010
Tekanan darah tinggi di kalangan rakyat Malaysia
Lebih 17.2 juta manusia meninggal dunia setiap tahun akibat penyakit kardiovaskular, dengan itu menjadikannya penyebab utama kematian di seluruh dunia.
Penyakit tekanan darah tinggi semakin meningkat di Malaysia sepanjang 10 tahun kebelakangan ini dan kini membabitkan kira-kira 4.8 juta rakyat Malaysia, kata Ketua Pengarah Kesihatan Tan Sri Dr. Mohd. Ismail Merican.
Kira-kira 43 peratus rakyat Malaysia yang berumur melebihi 30 tahun menderita penyakit kronik ini, iaitu peningkatan daripada 33 peratus yang direkodkan pada tahun 1996, tambah beliau dalam ucapan pembukaan di Mesyuarat Tahunan Saintifik Ketujuh Persatuan Hipertensi Malaysia.
Di Malaysia, penyakit jantung dan penyakit yang berkaitan peredaran pulmonari merupakan penyebab utama kematian di hospital-hospital kerajaan. Presiden Persatuan Jantung Nasional (NHAM) Dr. Sim Kui Hian berkata negara ini kehilangan beribu-ribu orang yang masih dalam lingkungan umur produktif setiap tahun akibat diserang oleh penyakit-penyakit kardiovaskular.
Bagaimanakah Kita Boleh Mengawal Tekanan Darah Kita?
“Pemeriksaan tekanan darah secara kerap di rumah untuk sentiasa mengamati paras tekanan darah kita.
“Mereka yang mengambil ubat anti hipertensi hendaklah terus mengambilnya setiap hari dan jangan lupakan ia atau berhenti mengambilnya tanpa terlebih dahulu meminta nasihat doktor.
Cara Untuk Mengelak Daripada Serangan Darah Tinggi
Jangan merokok
Kekalkan berat badan yang sihat
Bersenam secara kerap
Semua orang dewasa yang sihat dalam lingkungan umur 18-65 tahun seharusnya mendapat sekurang-kurangnya 30 minit kegiatan senaman yang sederhana lima hari seminggu.
Makan makanan yang sihat
Makan lebih banyak buahan dan sayuran yang segar
Kurangkan pengambilan garam
Kurangkan makanan bergoreng; pilihlah makanan yang dikukus, panggang atau dibakar
Kurangkan pengambilan makanan yang sarat dengan kolesterol.
Ambillah suplemen Koenzim Q10 (CoQ10)
Apa Itu CoQ10?
Koenzim Q10 (CoQ10) ialah sejenis jisim yang menyerupai vitamin dijumpai di dalam setiap sel dalam badan manusia. CoQ10 adalah perlu untuk mengeluarkan tenaga di peringkat selular. Para saintis mendapati jantung kita mengandungi 10 kali lebih banyak CoQ10 berbanding mana-mana organ lain dalam badan. Ini kerana jantung kita adalah organ yang paling kuat bekerja sebab ia berdegup kira-kira 100,000 kali sehari. Tidak ada satu degupan pun boleh berlaku tanpa wujudnya tenaga.
Menjana tenaga yang banyak tidak menjadi masalah semasa kita masih muda. Badan dapat mengeluarkan semua CoQ10 yang diperlukan oleh jantung, tetapi apabila kita semakin tua, badan akan mengeluarkan semakin sedikit CoQ10. Pada peringkat umur 50-an atau 60-an, jantung kita akan mengalami kebuluran tenaga. Sebaik sahaja keadaan ini berlaku, jantung tidak lagi mampu bekerja dengan cekap serta tidak berupaya untuk menyampaikan semua oksigen dan nutrien yang diperlukan oleh organ dan tisu di seluruh badan. Akibatnya, kita akan berasa letih dan tidak bermaya.
Manfaat CoQ10 Untuk Kesihatan Jantung
Banyak penyelidikan telah dilakukan terhadap CoQ10 tetapi hasil yang paling menarik ialah yang dicapai dalam bidang kardiologi.
Pada tahun 1972, Dr. Karl Folkers (dikenali sebagai “Bapa CoQ10" kerana kajian mendalam beliau mengenai CoQ10) dan Dr. Gian Paolo Littarru membuktikan mereka yang menghidapi penyakit jantung seringkali adalah mereka yang juga kekurangan CoQ10. Paras kekurangan CoQ10 telah pun dimantapkan dengan amat jelas dalam kes-kes kegagalan jantung kongestif dan kardiomayopati (otot jantung yang berpenyakit) yang merupakan penyakit yang melibatkan otot jantung itu sendiri.
Apabila otot jantung lemah, ia tidak dapat mengepam semua darah yang diterima daripada badan. Juga, apabila otot jantung itu lemah, ia memerlukan lebih banyak jumlah nutrien yang mesti disalurkan ke sel-sel jantung supaya ia dapat mencipta tenaga. Salah satu nutrien yang paling penting ialah CoQ10. Dengan mengambil suplemen CoQ10, maka otot jantung yang lemah itu dengan mudahnya dapat menambah semula simpanan CoQ10-nya. Ini membolehkan otot jantung menjana lebih banyak tenaga dengan itu memperbaiki keadaannya yang lemah itu.
Koenzim CoQ10 merupakan suatu rawatan yang berkesan bagi mereka yang mengalami tekanan darah tinggi, menurut satu ujian klinikal yang diterbitkan dalam majalah Southern Medical Journal (2001; 94:112-7).
Mengikut kata Dr. Peter H Langsjoen, M.D., F.A.C.C. (Doktor, Ahli Biokimia dan Penyelidik), “Dari pengalaman klinikal saya, kekurangan CoQ10 adalah penyebab kepada kekakuan otot jantung, yang akan menyebabkan badan bertindak balas dengan adrenalin. Dan seterusnya akan menyebabkan tekanan darah tinggi”.
Terdapat beberapa penyelidikan berkaitan CoQ10 dan semuanya menunjukkan peningkatan fungsi otot jantung dan lama kelamaan menurunkan tekanan darah.
Manfaat daripada CoQ10 untuk jantung kini merupakan suatu fakta yang telah pun diterima ramai di kalangan para doktor pada hari ini. Banyak kajian menunjukkan kebaikan yang konsisten dalam kefungsian jantung di kalangan para pesakit yang mengambil CoQ10. Adalah penting kita menyedari bahawa CoQ10 itu digunakan untuk menyokong rawatan-rawatan tradisi dan bukan sebagai penggantinya.
Bukan Semua Suplemen CoQ10 Adalah Sama
Bentuk tradisi suplemen CoQ10 adalah tidak mudah diserap oleh badan (serbuk CoQ10 yang diampaikan dalam minyak soya - kapsul gel lembut, tablet yang berasaskan serbuk, kapsul gelatin keras yang diisikan dengan serbuk). Masalahnya ialah saiz zarah CoQ10 adalah sangat besar, lagipun ia tidak larut dalam air dan juga susah hendak larut dalam lipid, dengan itu membuatkannya sukar untuk badan menyerapnya.
Bagaimanapun, kini terdapat suatu bentuk CoQ10 yang ‘larut air’ (hydrosoluble) diperbuat dengan menggunakan teknologi “BioSolv” yang telah dipatenkan. Proses ini dapat mengecilkan saiz zarah daripada 25-70 mikron menjadi hanya 0.3 mikron - iaitu lebih kecil daripada seekor bakteria! Kebiasaannya, lagi kecil saiz sebutir zarah maka lagi baik penyerapannya. Apa yang tidak diserapi ke dalam aliran darah tidak dapat digunakan oleh badan.
Penyakit tekanan darah tinggi semakin meningkat di Malaysia sepanjang 10 tahun kebelakangan ini dan kini membabitkan kira-kira 4.8 juta rakyat Malaysia, kata Ketua Pengarah Kesihatan Tan Sri Dr. Mohd. Ismail Merican.
Kira-kira 43 peratus rakyat Malaysia yang berumur melebihi 30 tahun menderita penyakit kronik ini, iaitu peningkatan daripada 33 peratus yang direkodkan pada tahun 1996, tambah beliau dalam ucapan pembukaan di Mesyuarat Tahunan Saintifik Ketujuh Persatuan Hipertensi Malaysia.
Di Malaysia, penyakit jantung dan penyakit yang berkaitan peredaran pulmonari merupakan penyebab utama kematian di hospital-hospital kerajaan. Presiden Persatuan Jantung Nasional (NHAM) Dr. Sim Kui Hian berkata negara ini kehilangan beribu-ribu orang yang masih dalam lingkungan umur produktif setiap tahun akibat diserang oleh penyakit-penyakit kardiovaskular.
Bagaimanakah Kita Boleh Mengawal Tekanan Darah Kita?
“Pemeriksaan tekanan darah secara kerap di rumah untuk sentiasa mengamati paras tekanan darah kita.
“Mereka yang mengambil ubat anti hipertensi hendaklah terus mengambilnya setiap hari dan jangan lupakan ia atau berhenti mengambilnya tanpa terlebih dahulu meminta nasihat doktor.
Cara Untuk Mengelak Daripada Serangan Darah Tinggi
Jangan merokok
Kekalkan berat badan yang sihat
Bersenam secara kerap
Semua orang dewasa yang sihat dalam lingkungan umur 18-65 tahun seharusnya mendapat sekurang-kurangnya 30 minit kegiatan senaman yang sederhana lima hari seminggu.
Makan makanan yang sihat
Makan lebih banyak buahan dan sayuran yang segar
Kurangkan pengambilan garam
Kurangkan makanan bergoreng; pilihlah makanan yang dikukus, panggang atau dibakar
Kurangkan pengambilan makanan yang sarat dengan kolesterol.
Ambillah suplemen Koenzim Q10 (CoQ10)
Apa Itu CoQ10?
Koenzim Q10 (CoQ10) ialah sejenis jisim yang menyerupai vitamin dijumpai di dalam setiap sel dalam badan manusia. CoQ10 adalah perlu untuk mengeluarkan tenaga di peringkat selular. Para saintis mendapati jantung kita mengandungi 10 kali lebih banyak CoQ10 berbanding mana-mana organ lain dalam badan. Ini kerana jantung kita adalah organ yang paling kuat bekerja sebab ia berdegup kira-kira 100,000 kali sehari. Tidak ada satu degupan pun boleh berlaku tanpa wujudnya tenaga.
Menjana tenaga yang banyak tidak menjadi masalah semasa kita masih muda. Badan dapat mengeluarkan semua CoQ10 yang diperlukan oleh jantung, tetapi apabila kita semakin tua, badan akan mengeluarkan semakin sedikit CoQ10. Pada peringkat umur 50-an atau 60-an, jantung kita akan mengalami kebuluran tenaga. Sebaik sahaja keadaan ini berlaku, jantung tidak lagi mampu bekerja dengan cekap serta tidak berupaya untuk menyampaikan semua oksigen dan nutrien yang diperlukan oleh organ dan tisu di seluruh badan. Akibatnya, kita akan berasa letih dan tidak bermaya.
Manfaat CoQ10 Untuk Kesihatan Jantung
Banyak penyelidikan telah dilakukan terhadap CoQ10 tetapi hasil yang paling menarik ialah yang dicapai dalam bidang kardiologi.
Pada tahun 1972, Dr. Karl Folkers (dikenali sebagai “Bapa CoQ10" kerana kajian mendalam beliau mengenai CoQ10) dan Dr. Gian Paolo Littarru membuktikan mereka yang menghidapi penyakit jantung seringkali adalah mereka yang juga kekurangan CoQ10. Paras kekurangan CoQ10 telah pun dimantapkan dengan amat jelas dalam kes-kes kegagalan jantung kongestif dan kardiomayopati (otot jantung yang berpenyakit) yang merupakan penyakit yang melibatkan otot jantung itu sendiri.
Apabila otot jantung lemah, ia tidak dapat mengepam semua darah yang diterima daripada badan. Juga, apabila otot jantung itu lemah, ia memerlukan lebih banyak jumlah nutrien yang mesti disalurkan ke sel-sel jantung supaya ia dapat mencipta tenaga. Salah satu nutrien yang paling penting ialah CoQ10. Dengan mengambil suplemen CoQ10, maka otot jantung yang lemah itu dengan mudahnya dapat menambah semula simpanan CoQ10-nya. Ini membolehkan otot jantung menjana lebih banyak tenaga dengan itu memperbaiki keadaannya yang lemah itu.
Koenzim CoQ10 merupakan suatu rawatan yang berkesan bagi mereka yang mengalami tekanan darah tinggi, menurut satu ujian klinikal yang diterbitkan dalam majalah Southern Medical Journal (2001; 94:112-7).
Mengikut kata Dr. Peter H Langsjoen, M.D., F.A.C.C. (Doktor, Ahli Biokimia dan Penyelidik), “Dari pengalaman klinikal saya, kekurangan CoQ10 adalah penyebab kepada kekakuan otot jantung, yang akan menyebabkan badan bertindak balas dengan adrenalin. Dan seterusnya akan menyebabkan tekanan darah tinggi”.
Terdapat beberapa penyelidikan berkaitan CoQ10 dan semuanya menunjukkan peningkatan fungsi otot jantung dan lama kelamaan menurunkan tekanan darah.
Manfaat daripada CoQ10 untuk jantung kini merupakan suatu fakta yang telah pun diterima ramai di kalangan para doktor pada hari ini. Banyak kajian menunjukkan kebaikan yang konsisten dalam kefungsian jantung di kalangan para pesakit yang mengambil CoQ10. Adalah penting kita menyedari bahawa CoQ10 itu digunakan untuk menyokong rawatan-rawatan tradisi dan bukan sebagai penggantinya.
Bukan Semua Suplemen CoQ10 Adalah Sama
Bentuk tradisi suplemen CoQ10 adalah tidak mudah diserap oleh badan (serbuk CoQ10 yang diampaikan dalam minyak soya - kapsul gel lembut, tablet yang berasaskan serbuk, kapsul gelatin keras yang diisikan dengan serbuk). Masalahnya ialah saiz zarah CoQ10 adalah sangat besar, lagipun ia tidak larut dalam air dan juga susah hendak larut dalam lipid, dengan itu membuatkannya sukar untuk badan menyerapnya.
Bagaimanapun, kini terdapat suatu bentuk CoQ10 yang ‘larut air’ (hydrosoluble) diperbuat dengan menggunakan teknologi “BioSolv” yang telah dipatenkan. Proses ini dapat mengecilkan saiz zarah daripada 25-70 mikron menjadi hanya 0.3 mikron - iaitu lebih kecil daripada seekor bakteria! Kebiasaannya, lagi kecil saiz sebutir zarah maka lagi baik penyerapannya. Apa yang tidak diserapi ke dalam aliran darah tidak dapat digunakan oleh badan.
Subscribe to:
Posts (Atom)
